Insomnia...
Insomnia…
vergeet mijn naam, vergeet mijn leven
ik stel de vragen maar niemand luistert
ik schrijf de brieven in de nacht
als alles zich anders voor doet
soms wilt de postzegel niet blijven kleven
lijkt de lijm op smaakloze witte yoghurt
en blijf je maar likken
tot je ze kwaad in stukken scheurt
blijken de woorden al lang vergeten
als je eenzaam naar het plafond staar
tel je schapen paarden geiten
tot ze het beu worden en vanzelf vertrekken
tien kleine negertjes, negen, acht, zeven
ach laat maar, zij slapen al langer deze keer
terwijl de maan meer op de zon begint te lijken
maak ik me weer op om mijn duivels te bestrijden…
esteban 19/07/2008
Reacties op dit gedicht
| CBR: | Zaterdag, juli 19, 2008 21:14 |
| Knap en sterk geschreven! liefs en knuf cbr |
|
| appelboom: | Zaterdag, juli 19, 2008 20:27 |
| De insomnia van draai- en duivelnachten... je zou ze gewoon op willen (vr)eten en hopen dat ''t diep beneden tot gesloten wimpers verteert... knap schrijven Esteban! Liefs en een knuf, Vicky |
|
| Mevrouw Melzer: | Zaterdag, juli 19, 2008 19:39 |
| dan is het wel fijn als er iemand naast je ligt :) kan je nog wat kletsen (of frunniken e.d. hmm?) ik slaap erg goed de laatste tijd.. frisse boslucht; vermoed ik, | |
| verhavert: | Zaterdag, juli 19, 2008 18:45 |
| zo herkenbaar stilletjes gelezen esteban terug ? liefs martine |
|
| Littledolphin: | Zaterdag, juli 19, 2008 17:09 |
| sterk schrijven dit, liefs little | |
| Windwhisper: | Zaterdag, juli 19, 2008 16:44 |
| het klinkt zo eenzaam, zo alleen liefs en sterkte Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 19 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||