Voor jou glazen harten blazen en dan een steentjes doorjagen.
Kaartenhuizen voor je bouwen, mooi hoog ,
dan het raam open zetten en de wind binnen laten.
Zandkasteeltjes maken voor ons met kantelen en ranke torens
en dan door de golven het laten weg voeren.
Warme zonnestraaltjes voor je plukken
en dan met grijze regenwolkjes afdekken
Niet ik dit wil ,het is alleen dat ik de tranenmaker ben.

Het is niet uit hartvocht of kwade wil,
ik doe mijn best om van je te houden,
maar ik weet niet beter dan dit ding.
Het zijn niet van diamant gesponnen
zoals in verhalen van duizend en één nacht
maar bitter en zout
zoals je van een echte tranenmaker verwachten kan.

Het is zwaar en koud en telkens kaats mijn gevoel terug op steen.
De bloem ik bracht had de verkeerde kleur,
de kaart ik zond kwam aan de verkeerde deur,
het woord ik prevelde ving het verkeerde oor,
de klinkende kus ik gaf van blijdschap en vreugde
veranderde in geluiden van beproeving en diepe teneur.

Geen woord kan veranderen wat ik brak,
geen kleur kan geven wat ik je afnam
geen spijt de tranen drogen
geen belofte de warmte terug brengen in je hart
Niet bij machte je leed te verzachten,
in diep de schande ik dagelijks zal moeten mee dragen
zoals je van een echte tranenmaker verwachten mag.



De tranenmaker