zonnestralen
zonnestralen door de ruit
landen tintelend op mijn huid
stofjes dansen in het licht
van zonnestralen op mij gericht
de heerlijke warmte die ze geven
doet mij opnieuw herleven
ik proef van het warme geel
het kriebelt diep in mijn keel
en als ik 's avonds de zon zie dalen
begin ik weer te stralen
landen tintelend op mijn huid
stofjes dansen in het licht
van zonnestralen op mij gericht
de heerlijke warmte die ze geven
doet mij opnieuw herleven
ik proef van het warme geel
het kriebelt diep in mijn keel
en als ik 's avonds de zon zie dalen
begin ik weer te stralen
Reacties op dit gedicht
| xxx jan xxx: | Dinsdag, mei 28, 2002 20:13 |
| Als je te lang in de zon legt gloei je inderdaad 's avonds. Het is maar niets dat verbranden:-) Mooi en erg fijn om verliefd te zijn. Daar gaat het toch over? xxx jan xxx |
|
| xxx jan xxx: | Dinsdag, mei 28, 2002 20:10 |
| Riesemans: | Vrijdag, maart 22, 2002 18:41 |
| WOW!!!! gaaf... heel mooi! liefsss and a friendly kisss :-) |
|
| Passero: | Donderdag, maart 21, 2002 20:09 |
| Zo mooi :) k wou dat de zon hier ook schijnen kon, maar neeen, een hele dag regen, *snif snif* Passero...xxx |
|
| soofje: | Donderdag, maart 21, 2002 19:25 |
| mooooi zeg! complimentjes... mooi, dat stralende geluk! liefs -soof- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Spinnekop | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||