Wat een ...
Wat een kerel
Wat een man
Wat een persoon is dat nou weer
Wat een verschijning
Wat een macht
Wat een spel
Wat een kracht
Wat een ...
Wat een bos van een kerel
Wat een, een man
Wat één, is niet twee
Wat eenheid
Zo iemand zie je niet vaak
Die loopt soms voorbij
Het toppunt van vermaak
Wat een ...
Ik zou soms willen dat hij
Voor de gemaktzucht noemen we hem Sjaak
Was mij
Wat een _ _ _
Dacht ik even, dat die bonesstaak
Helemaal kei
Echt mij was, maar hij was Klaasvaak
Wat!
Ik word wakker en zie de realiteit
Het is een toffe gozer, maar gewoon
Gewoon, je weet zelf
Wel ik stop, ik staak
Ik denk dat ik er een einde aan maak ... punt
Wat een man
Wat een persoon is dat nou weer
Wat een verschijning
Wat een macht
Wat een spel
Wat een kracht
Wat een ...
Wat een bos van een kerel
Wat een, een man
Wat één, is niet twee
Wat eenheid
Zo iemand zie je niet vaak
Die loopt soms voorbij
Het toppunt van vermaak
Wat een ...
Ik zou soms willen dat hij
Voor de gemaktzucht noemen we hem Sjaak
Was mij
Wat een _ _ _
Dacht ik even, dat die bonesstaak
Helemaal kei
Echt mij was, maar hij was Klaasvaak
Wat!
Ik word wakker en zie de realiteit
Het is een toffe gozer, maar gewoon
Gewoon, je weet zelf
Wel ik stop, ik staak
Ik denk dat ik er een einde aan maak ... punt
Reacties op dit gedicht
| ninodepino: | Donderdag, september 11, 2008 17:57 |
| ach de zon draait ook wat af op een dag zou de afslag eens proberen wie weet wat voor vis je vangt;) graag gelezen. |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, september 11, 2008 17:55 |
| inhoud zit goed in zijn vorm knap verwoord | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jelly Marcus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 21 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||