boulimia- je bent er weer
je bent er weer
ik zie je naast me staan
ik hoor je stem
die mij niet meer laat gaan
als ik dan al even vlucht
straf jij me weer
gooi ik mijn eten uit
keer op keer
maar je wil meer
dit is het nog niet
doorgaan tot je pijn hebt
en het gal en bloed ziet
maar ook dan
ben je nog niet klaar
eerst sporten
en als laaste wegen maar
ontzettend verdrietig
en zo ontzettend moe
hoor ik steeds meer vragen
gaat het nog steeds wel goed
ik zou willen zeggen
help me nou
maar het blijft stil
ik blijf mijn eetstoornis trouw
Reacties op dit gedicht
| Eva..*: | Dinsdag, juli 22, 2008 21:24 |
| Je moet iemand vertrouwen.. en vriendin van mij heeft anorexia.. en heeft het aan iemand van school verteld..en die belde haar ouders.. eerst baal je daar ontzettend van.. maar ergens zie jij ook in dat je hulp nodig hebt.. niemand zal boos op je zijn.. alleen maar trots.. omdat je het verteld.. en heb je hulp .. daarna zul je zien dat het zoveel beter gaat.. Wees Sterk!! xx |
|
| Judith!*..: | Dinsdag, juli 22, 2008 20:10 |
| hm, vind dit erg. Zeker omdat een vriendin van mij ook boulimia heeft. Meisje, probeer toch hulp te zoeken. probeer toch de baas terug te worden, het is een lang proces maar je komt er sterker uit.. liefs en dikke knuffel Judith! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: braakiejz | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||