Smeltend ijs
Smeltend ijs
Voor het eerst,
Sinds duizenden jaren,
De aarde bloot.
Z’n witte metersdikke deken,
Stroomt in de Barentszzee.
Oeroude eitjes
Geconserveerd in vrieskou,
Wakkergekust.
In stralend morgendauw.
Een zwermen en zoemen,
Krioelende aarde,
Het wonder van leven,
Kan alles aanvaarden,
gaat zijns weegs.
Het zijn wij die vaak
willen beheersen.
In één eeuw dachten wij
Te vormen
Wat al eindeloos bestaat.
Wat weten wij,
Dan alleen
Dat wij kunnen
Ervaren, delen,
Denken, voelen,
Herinneren,
Liefhebben.
Reacties op dit gedicht
| Littledolphin: | Woensdag, juli 23, 2008 13:29 |
| mooi schrijven dit fraai,liefs little | |
| Lily May Parker: | Woensdag, juli 23, 2008 13:07 |
| een pracht schrijven dit ReBelle, vooral wat je ons in de 4de strofe weet te vertellen raakt me...want het is een waarheid. tonend mooi met ons gedeeld knuf Lily May xxxxxxxxxxxxx |
|
| ninodepino: | Woensdag, juli 23, 2008 13:01 |
| brrr...... mss komen er wel enge beesjes uit:( griezelig onbekend scenario. liefs, nino. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ReBelle | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 23 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||