Linke Nelis (8)

Doordat Nelis niet nadacht toen hij zo hard wegrende
En daardoor z'n omgeving ook niet goed verkende
Struikelde hij plots over de worteld ener boom
Die was normaliter heel erg sloom
Maar toen hij Nelis zo hard zag naderen werd ie blij
En deed hij snel een stap naar voren en opzij
*
Nelis was hier niet zo over te spreken en schreeuwde boos
"Zeg eens, stomme woudreus, wat is hier eigenlijk loos ?"
De woudreus, zich aangetast voelende in zijn eer
Legde toen nog een zware tak van hem op hem neer
Nelis kon nu geen kant meer uit
Maar was woest, en liet dat ook blijken heel erg luid
*
De boom pikte de houding van onze Nelis echter niet meer
En ook al stelde Nelis zich hier allemaal dapper te weer
De zware tak schoof hem toch in een heel diep hol
Nelis betaalde voor zijn houding nu dus een zware tol
Hulpeloos en krijsend gierde hij even later naar beneden
Maar daar aangekomen, was hij dus nog niet overleden
*
Na een half uurtje kwam hij weer een beetje bij
Maar vanwat hij daar zag werd hij niet blij
"Oh Nee", stamelde hij: "Waar ben ik en wat is dat hier ?"
Hij zag vleermuizen, schedels, hagedissen, maar ook bier
In de verte zag hij een vuurkasteel of zoiets opdoemen
Plots stond er een duivel wiens naam ik u niet zal noemen
*
"Welkom in de Hel", zo begroette hij tot ontsteltenis Nelis
Want ondanks het feit dat hem niet vaak iets te veel is
Had ie hier niet op gerekend
En had ie hier ook niet voor getekend
Hij meende: Tsja, dit verhaal begint nu te overdrijven
Moet ik er mee ophouden, of zal ik nog even blijven ?"
*
Den oude woudreus kreeg spijt, tsja, zo zijn soms bomen
Ineens voelde Nelis dus een dunne tak van boven komen
Die trok hem weer razendsnel omhoog
Terwijl den duivel schreeuwde, zodat het er niet om loog
De oude kromme duivel balde woedend zijn vuist
't Was eigenlijk meer een soort van gloeiende knuist
*
Het zieltje van Nelis werd hem hierbij flink ontstolen
En daardoor zat hij nu flink op de hete kolen
Hij klaagde zijn nood tegen enkelen lager in rang
En sprak: "Zo gaat het nu altijd, het duurt nooit lang
Eerst wordt je den Hemel uitgewerkt na verloren strijd
Dan kom je terecht op deze planeet tot mijn spijt
*
En daarna steelt men je ook nog, klaarblijkelijk als straf
Je je broodnodige zielen altijd ergens toch maar weer af
Als het zo doorgaat, dan houd ik er voorgoed mee op"
Na dit geklaag verdween hij ineens met een harden plop
Nelis hoorde het geweeklaag en tandengekners niet aan
Want door de boom, zou hij nu weer op den aerde staan
*
Vriendelijk betuigde den boom nu zijn spijt
Al was hij nu door Nelis toch weer een takje kwijt
Die was uiteindelijk toch ergens in het hol blijven steken
Maar dat had de boom te danken aan zijn eigen streken
Een en twintig takjes schudden Nelis nu den hand
En wensten hem veel succes in sprookjesland
*
Toch wel goedgemutst toog hij dus maar weer op weg
Op naar zijn geluk, of werd het weer eens dikke pech
Dat laatste bleek weldra weer eens het geval te zijn
Want even later werd hij goed chagrijn
Een Zimbabwaans voertuig kwam ineens dichterbij
Daarin zat een of andere Mugabe frank en vrij
*
Het voertuig stopte voor een rotsblok bij Linke Nelis
Mugabe zei: "Stembiljetten, kijk eens hoeveel het is"
Nelis meende echter, de situatie goed bezien
"Helaas voor u, want ik stem Tsvangirai misschien"
Daarop ontstak Mugabe in zo'n grote woedde
Dat het Nelis bang werd te moedde
*
Hij vluchtte weg met snellen pas
Terwijl Mugabe achter hem was
Helaas voor Mugabe kreeg zijn voertuig pech
En was daardoor voor hem onze Nelis weer te ver weg
Woedend sprak hij hem echter nog wel na
"Denk maar niet dat ik als 84 jarige weg ga !"
*
Nelis dacht: "Dit alles is toch te zot voor woorden
Is dit soms een complot van iemand uit het noorden ?"
Inmiddels, stevig doorgaand had hij een moeras bereikt
Allemaal water en sompige zaakjes zover zijn oogje reikt
"Hoe moet ik verder", dacht hij onder een hapje brood
Maar ineens zag hij tussen het riet een zwarte boot
*
Wadend door het water bereikte hij het vaartuig
Dat zou hem door het moeras leiden o zo ruig
Maar net nam hij de roeispanen eens flink ter hand
Bleek de boot lek, en zonk snel naar onderwaterland
Vragend keek Nelis nu de schrijfster aan
"Wat moest hij doen, moest hij soms vergaan ?"
*
Hmmm..., de schrijfster dacht eens heel goed na
Het was nu toch geen tijd voor, bla, bla, bla
Neen, krachtig ingrijpen was nu toch wel het parool
Zeker als je wist wat er nog meer in het moeras school
Anders was het ook gedaan met Nelis en dit verhaal
En dat is toch wel voor alle lezers alhier catastrofaal
*
Maar wat er nu weer moest worden bedacht
Was iets dat niemand verwacht
Maar de schrijfster denkt er nog even over na
Pas de volgende keer schrijf ik u hoe ik verder ga
Heeft u dus a.u.b nog eventjes geduld
Dan worden uw wensen wellicht vervuld
*
Volgende keer Linke Nelis (9)
Flipper