house gewoon uit je dak
een paar knopjes op de computer
en je ziet jezelf terug
gewoon nog maar een jongetje
in de grote boze wereld
wat was dat heerlijk
en zo eerlijk
dansen op de vulkaan
want we gingen naar de klootte
naar de maan
ik zou best nog wel eens terug willen gaan
Reacties op dit gedicht
| Elenore De Groote: | Maandag, juli 28, 2008 00:04 |
| Heerlijk geschreven! | |
| Dina-Anna: | Zondag, juli 27, 2008 00:17 |
| Ritmisch mooi verwoord! Liefs Dina |
|
| annickske: | Zaterdag, juli 26, 2008 13:21 |
| Heel mooi verwoord,en idd iedereen is in zich nog een kind,heel mooi | |
| Littledolphin: | Zaterdag, juli 26, 2008 12:45 |
| er schuilt altijd een kind in ons binnenin, het is maar aan ons of we teruggaan....liefs en mijn genegenheid little | |
Over dit gedicht
| Auteur: marcus von neuborg | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 26 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||