Dankwoord
je bent mijn begleider,
mijn vriend en vijand,
mijn strijd en dans,
mijn lichaam en schaduw,
mijn medicijn....zoet en bitter.
Je bracht me naar nieuwe landen,
waar woestijn,
berg en rots mij grenzen bouwden,
waar stilte tot mij sprak en licht de
duisternis brak.
Menigmaal bracht je mij naar de bron,
waar waterdruppels woorden vormden,
mij ook éénmaal verliet en ik op de
groter stiet.
Maar zij vulde zich vernieuwd met de
geest van wil en ontvangenis.
Mijn vrienden,
geboren uit de droom van de nacht,
waakzaam gevoed door de heilige sterren
die mij omringden.
Met jullie hulp,
mijn vrienden.....
Weefde ik bladzijde na bladzijde.
Met jullie moed.....
mijn vrienden....
Beproefde ik de zuilen van mijn bestaan.
mijn vriend en vijand,
mijn strijd en dans,
mijn lichaam en schaduw,
mijn medicijn....zoet en bitter.
Je bracht me naar nieuwe landen,
waar woestijn,
berg en rots mij grenzen bouwden,
waar stilte tot mij sprak en licht de
duisternis brak.
Menigmaal bracht je mij naar de bron,
waar waterdruppels woorden vormden,
mij ook éénmaal verliet en ik op de
groter stiet.
Maar zij vulde zich vernieuwd met de
geest van wil en ontvangenis.
Mijn vrienden,
geboren uit de droom van de nacht,
waakzaam gevoed door de heilige sterren
die mij omringden.
Met jullie hulp,
mijn vrienden.....
Weefde ik bladzijde na bladzijde.
Met jullie moed.....
mijn vrienden....
Beproefde ik de zuilen van mijn bestaan.
Over dit gedicht
| Auteur: Venus | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||