Onweer is ook Weer
Als een vloedgolf kwam je op me af
vanaf drie hoog zag ik je komen
Een sluier van duister heeft je achtervolgd
Met een vernietigende vaart bedolf je mij
In duisternis was ik gehuld
slechts gebulder kwam uit je mond
Als magisch wist je me een seconde te vinden
en weer
en weer
Je hebt gehuild als een kind
Maar ik heb je niets misdaan
Ik faalde erin om je vast te leggen
maar je aanwezigheid staat op mijn netvlies gegrift
Ik vergeet je nooit meer
Kom nog eens terug
Maar niet te snel na nu
vanaf drie hoog zag ik je komen
Een sluier van duister heeft je achtervolgd
Met een vernietigende vaart bedolf je mij
In duisternis was ik gehuld
slechts gebulder kwam uit je mond
Als magisch wist je me een seconde te vinden
en weer
en weer
Je hebt gehuild als een kind
Maar ik heb je niets misdaan
Ik faalde erin om je vast te leggen
maar je aanwezigheid staat op mijn netvlies gegrift
Ik vergeet je nooit meer
Kom nog eens terug
Maar niet te snel na nu
Reacties op dit gedicht
| Ron Kranenburg: | Donderdag, oktober 16, 2008 17:34 |
| Wauw! Zeer mooi verwoord . Heb er echt van genoten. | |
| Dirk Hermans: | Zaterdag, september 27, 2008 15:59 |
| het zijn waarnemen en bewegingen die ons lijden naar dit prachtig gedicht | |
| Lily May Parker: | Maandag, juli 28, 2008 17:46 |
| ja, en na onweer heb je over het algemeen terug mooi weer mooi Ghoti kus Lily May xxxx |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, juli 27, 2008 10:29 |
| goed gedaan hoor! | |
| Littledolphin: | Zondag, juli 27, 2008 09:56 |
| :) leuk geschreven dacht ik zo, liefs little | |
Over dit gedicht
| Auteur: Ghoti | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||