Duister Hart
Ik dans in vlammenschaduw
Gedreven door de nacht
Vergeven,
Maar ook vergeten door het licht
De verborgen onschuld
In een duister hart
Schreeuwt van ongenoegen
Tot zichzelf.
Gedreven door de nacht
Vergeven,
Maar ook vergeten door het licht
De verborgen onschuld
In een duister hart
Schreeuwt van ongenoegen
Tot zichzelf.
Reacties op dit gedicht
| Dina-Anna: | Maandag, juli 28, 2008 18:31 |
| Intens schrijfje! Liefs Dina |
|
| Windwhisper: | Zondag, juli 27, 2008 20:55 |
| vol emotie, dat lijkt me angstig, inderdaad, het voelt zo aan lieve groet Cobie Kuzzz Fijne avond Reinoud |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Code-Y | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||