Zachtjes kruip je mijn gedachten binnen
in mijn hoofd hoor ik je gedachten spinnen
je bent veel te ver van mij vandaan
maar ik kan die rare gedachten niet laten gaan
Je bestaat niet meer, hoe kan dit dan?
je bestaat alleen nog in gedachten
het enige wat ik kan doen is dromen van
dat je altijd op me blijft wachten
dromen van de leuke tijd die we hebben gehad
want ik word alle vervelende herrineringen zat
zoals jij doodziek liggend op je bed
ik wou dat ik die dingen aan de kant had gezet
Maar toch blijf ik daaraan denken
ook al wil ik er geen aandacht aan schenken
waarom kan ik niet gewoon echt vrolijk zijn
alles vergeten, het verdriet en alle pijn
maar de gedachte aan jou maakt me vrolijk
eventjes worden alle gedachten gedempt
om weer plaats te nemen voor verdriet
omdat jij er niet meer bent