mieke
hoe vergelijk ik een mieke met mieke
met woorden
denken aan een vuur
kan warm zijn
maar tegelijk koud
het hangt ervan af waar je bent
maar vuur voelen
is altijd warm
zelfs als je aan het zwemmen bent
je kan koken in water
hoeveel sigarettenpeukjes
heeft ze mij doen roken
of
hoeveel sigarettenpeukjes
heeft ze mij niet doen roken
zie je
de zin blijft hetzelfde
zonder en met negatie
een zin is dus niet als vuur
daarom kan ik niets schrijven
over het vuur van de tijden
een klok blijft tikken
zelfs als de tijd wordt stilgezet
je weet wel
in vertraagde beelden
mieke had een maan
maar wou een zon
nu wil ik zonnen in een maan
maar mieke is nu
een blinde kans op geluk
voor een ander
ik hoop dat ze tevreden is
met de corrupte manier
waarop haar moeder
doorheen het labyrint
wist te vluchten
eerst met broodkruimeltjes
dan met keukengerei
ten slotte met een koord
zo wist ze de gebonden eer
te herstellen
in het huis van de vis
hoe kan ik een mieke met mieke
vergelijken
gelijke punten bestaan niet
we verschillen allemaal
soms voelen we vuur
en soms niet
soms zijn we blij
of hebben verdriet
mieke is een grens te veel
maar ze wist me wel te helpen
in tijden van wanhopige klauwen
en valse spiegels
dag mieke dag mieke
een klok blijft tikken
zelfs als de tijd wordt stilgezet
met woorden
denken aan een vuur
kan warm zijn
maar tegelijk koud
het hangt ervan af waar je bent
maar vuur voelen
is altijd warm
zelfs als je aan het zwemmen bent
je kan koken in water
hoeveel sigarettenpeukjes
heeft ze mij doen roken
of
hoeveel sigarettenpeukjes
heeft ze mij niet doen roken
zie je
de zin blijft hetzelfde
zonder en met negatie
een zin is dus niet als vuur
daarom kan ik niets schrijven
over het vuur van de tijden
een klok blijft tikken
zelfs als de tijd wordt stilgezet
je weet wel
in vertraagde beelden
mieke had een maan
maar wou een zon
nu wil ik zonnen in een maan
maar mieke is nu
een blinde kans op geluk
voor een ander
ik hoop dat ze tevreden is
met de corrupte manier
waarop haar moeder
doorheen het labyrint
wist te vluchten
eerst met broodkruimeltjes
dan met keukengerei
ten slotte met een koord
zo wist ze de gebonden eer
te herstellen
in het huis van de vis
hoe kan ik een mieke met mieke
vergelijken
gelijke punten bestaan niet
we verschillen allemaal
soms voelen we vuur
en soms niet
soms zijn we blij
of hebben verdriet
mieke is een grens te veel
maar ze wist me wel te helpen
in tijden van wanhopige klauwen
en valse spiegels
dag mieke dag mieke
een klok blijft tikken
zelfs als de tijd wordt stilgezet
Reacties op dit gedicht
| Yellow: | Woensdag, juli 30, 2008 22:31 |
| Zo krijgt elke naam iets magisch :) Y. |
|
| Dina-Anna: | Woensdag, juli 30, 2008 18:51 |
| Al een geluk dat ik op een stoel zit, werkelijk schitterend! Liefs Dina |
|
| sunset: | Woensdag, juli 30, 2008 11:21 |
| Wohw! Hoeveel beelden verder kun je gaan? Schitterend hoor. Groetjes, sunset |
|
| Windwhisper: | Woensdag, juli 30, 2008 09:33 |
| die Mieke toch, niet tevergelijken hoor lieve groet Cobie kuzzz Goede morgen |
|
| Cora (ZIJ): | Woensdag, juli 30, 2008 09:33 |
| Graag gelezen, toevallig net iets ingestuurd over tijd :) | |
| lugh: | Woensdag, juli 30, 2008 09:30 |
| weer een masterdesign .klasse | |
| Lily May Parker: | Woensdag, juli 30, 2008 09:29 |
| beeldend mooi geschreven met een sterke eindstrofe opnieuw...ik hou van je schrijfstijl liefs Lily May xxxxx |
|
| Littledolphin: | Woensdag, juli 30, 2008 09:22 |
| zo, ben ik weer een stuk wijzer, met al die vrouwen...graag gelezen alweer liefs barbara en een zonnige dag | |
Over dit gedicht
| Auteur: Nummer 127 | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 30 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||