Waar blijven die mooie dagen,
waarom heb ik al die vragen.
Vragen waarom alles zo loopt,
en waarom jij mij van binnen sloopt.

Waarom beloof jij dingen,
kun je niet wat beters verzinnen?!
Ik bedoel je doet toch niet wat je zegt,
ik wil dat je het me uit legt.

Jij belooft,
jij berooft.
Jij doet mij pijn,
en maakt me heel klein.
Zodat ik niks meer kan,
en dan……
Liegen……bedriegen?
Ja en dan zie je me niet meer staan,
dan is het heel moeilijk voor mij om door te gaan.

Zeg alsjeblieft; je hebt ongelijk,
zeg dan; ik heb spijt!!
Ik bedoel ik blijf toch je kind,
ook als het je niet zint.

Je hoort voor me klaar te staan,
en niet van me weg te gaan!!
Je hoort van me te houden,
maar waarom kan ik jou nou juist niet vertouwen??

Begrijp je het dan gewoon niet,
of is het dat je het niet ziet??
Je wilt het gewoon niet weten,
nee het liefst wil je mij vergeten……

Maar papa waarom doe jij mij dit aan,
waarom laat jij mij in de kou staan??
Waarom wil jij mij niet steunen,
ik wil alleen maar op je schouder leunen.

Papa ik weet niet wat ik met je moet,
ik snap gewoon niet waarom je zo doet.
Jij maakt mij kapot,
en daarom zeg IK nu STOP!!!!