De tijd verging
Acht uur
en de warmte kwelt me,
het drinken niet aan te slepen;
felle zonnestralen matten ons af.
Tijd leek te vertragen
en pauzes met een seconde weg
maar het klokje tikte wel door
en met de welkome waarheid
van half vijf
nam ik afscheid
van een werkdag
en daarmee de start van een geboorte;
een avond
die ik met jullie deel
middels dit gedicht
als de donderdag
zich alweer aanmeldt
zonder vertraging
en voorbehoud
maar altijd warm en benauwd.
Reacties op dit gedicht
| Dina-Anna: | Donderdag, juli 31, 2008 17:08 |
| Echt mooi! Liefs Dina |
|
| Littledolphin: | Woensdag, juli 30, 2008 21:19 |
| prachtig geheel alweer liefs barbara | |
| lugh: | Woensdag, juli 30, 2008 20:20 |
| mooi gozer.mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: victor y | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 30 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||