Teveel verdriet
Mijn vuisten tegen de muur
Waarom raak ik niet overstuur
Laat me huilen
Ik wil niet achter een kalm gezicht verschuilen
Het voelt net alsof ik geen adem kan halen
En de gedachtes door mijn hoofd blijven malen
Wachtend op de dood
Krijgt mijn trui weer de kleur rood?
Nee laat je niet kennen
Probeer nou aan dit gevoel te wennen
Het lijkt of de laaste uren zijn geslagen
Ik tel maar de dagen
Nog twee te gaan
Waar zal ik dan staan
Of ben ik er dan niet meer
Want dit allemaal doet me zeer
Reacties op dit gedicht
| mevrkimkim: | Zondag, augustus 03, 2008 22:15 |
| ben er stil van... kop op.. het komt vast goed... | |
| Littledolphin: | Donderdag, juli 31, 2008 11:53 |
| intens stilmakend liefs little | |
Over dit gedicht
| Auteur: .:Hopeloos:. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 31 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||