De eerste keer toen ik je zag...
De eerste keer toen ik je zag...
Toen ik je de eerste keer zag.
Keek je heel verlegen naar mij.
Je durfde me niet lang aan te kijken.
Het was pas in de vlindertuin.
Waarin een diepe blauwe zee.
Ging stromen en vlinders fladderen.
Buiten regende het hartjes.
Waar onder de parasol de zon scheen.
Vanaf dat moment was het raak.
De gehele tijd klonk muziek in mij oren.
Kon niet anders meer dan aan je denken.
Wanneer zou ik je weer gaan zien.
Toen ik je de eerste keer zag.
Keek je heel verlegen naar mij.
Je durfde me niet lang aan te kijken.
Het was pas in de vlindertuin.
Waarin een diepe blauwe zee.
Ging stromen en vlinders fladderen.
Buiten regende het hartjes.
Waar onder de parasol de zon scheen.
Vanaf dat moment was het raak.
De gehele tijd klonk muziek in mij oren.
Kon niet anders meer dan aan je denken.
Wanneer zou ik je weer gaan zien.
Reacties op dit gedicht
| louise hulstein: | Vrijdag, september 19, 2008 07:53 |
| Het eerste versje zal voor mijn man herkenbaar zijn als onze eerste ontmoeting :D zo voelde ik me ook Mooi herkenbaar geschreven |
|
| Elenore De Groote: | Vrijdag, augustus 15, 2008 15:24 |
| Heel herkenbaar! :D | |
| A Broken Girl: | Vrijdag, augustus 01, 2008 19:03 |
| wauw leuk ! | |
| sunset: | Donderdag, juli 31, 2008 20:55 |
| Verliefd hihihi. Mooi hoor. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 31 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||