Als heel grote en kleine ringen
Als heel grote en kleine ringen
Met zijn duizenden waterkringen
Daar waar een steentje in vloeistof valt
Zo lig jij hier voor mij uitgestald
In wat vage herinneringen
Waar talrijke benaderingen
Zich herhalen tot het mij bevalt
Of jouw naam mij in de oren schalt
Om dan weer uitstervend te zingen
Totdat ze zich weer gans verdringen
Zoals ballen waarmee je voetbalt
Een verlangen die je weer weg knalt
Je wilt ze bezitten die dingen
Die je eens had en toch vergingen
Zelfs de hemel helderblauw roept halt
Bij al dat steen verdwijnend kobalt
Met zijn duizenden waterkringen
Daar waar een steentje in vloeistof valt
Zo lig jij hier voor mij uitgestald
In wat vage herinneringen
Waar talrijke benaderingen
Zich herhalen tot het mij bevalt
Of jouw naam mij in de oren schalt
Om dan weer uitstervend te zingen
Totdat ze zich weer gans verdringen
Zoals ballen waarmee je voetbalt
Een verlangen die je weer weg knalt
Je wilt ze bezitten die dingen
Die je eens had en toch vergingen
Zelfs de hemel helderblauw roept halt
Bij al dat steen verdwijnend kobalt
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, augustus 02, 2008 16:19 |
| Dit doe je goed; het tonen delen (ook al blijft me jouw geforceerd rijmen toch storend; en dat is juist hier zo jammer). Warme vriendengroet, sunset |
|
| Littledolphin: | Zaterdag, augustus 02, 2008 10:34 |
| prachtige verwoording hier liefs little | |
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 02 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||