Passie
wachten duurt lang
met verzuurde spieren
en katerachtige hoofdpijn
jij durft, met zoveel gevoel
tekent op witte lakens en
duikt in prille liefdespoelen
en ik wuif, vanaf de kant
pak de eerste trein, denk aan je tranen
verse broodjes en het lege bed,
de weemoed naar passie
heeft haar weerhaken in mijn hart gezet.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, augustus 02, 2008 15:37 |
| Heerlijke graag gelezen warme verlangende verwoording. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||