waarom luistert er nooit iemand...
ze zetten me gewoon aan de kant.
ik roep en ik tier met een stem vol verdriet.
ze kijken,horen en luisteren maar niet.
als ze mijn gevoelens nou eens een keertje willen snappen.
moet ik niet meer van pijn naar lucht happen.
ik zit heel de tijd in mijn kamer alleen.
is mijn hart dan van steen?
is mijn hart zo koel en koud?
is het daarom dat niemand meer van me houd
ik wil weg van deze elende.
ik wou dat ik het nooit kende.