vedetta
ik koester geen wraak
geen reden toe
toegeven aan dat maakt mij moe
maar geloof me
liefde is ver te zoeken als je het toelaat
geen hoop is geen leven
hoop ik voor jou nooit de wraakactie te moeten geven
denken en dan doen
geef ik jou een dodelijke zoen
ga met al je poen
zo groen als gif
zieltjes winnen in een rare show
ga en laat het zo
dan spaar je alles wat je hebt opgebouwd
een leven vol goud
alleen de sieraden is nog de vraag
lekker spinnen in je kop
denken maakt je traag
leven is niet raar
leven is vaag
Reacties op dit gedicht
| esteban 1: | Maandag, augustus 04, 2008 18:56 |
| life sucks eureka... (veNdetta is bloedwraak hé, en dat kruipt waar het niet gaan kan) liefs esteban |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marcus von neuborg | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||