licht vlakte
een eindloze vlakte
althans zo lijkt het
geen grond
geen hemel
een licht
het zicht is eindeloos
een eindloos licht
voel paniek
nee toch
een dreigend geluid
zoemt en suist
in de verte van het licht
draai me om
hetzelfde
kijk onder me '
een vuur
een gil van doodsangsten
die stem die ik herken
dat is
dat is hem
de stem van mij
ogen open
o wat ben ik bedrogen
pffff
Reacties op dit gedicht
| Narcis(t): | Dinsdag, augustus 05, 2008 15:11 |
| dromen kunnen soms levensecht lijken mooi schrijfsel! |
|
| eureka seven: | Dinsdag, augustus 05, 2008 15:05 |
| melzertje leer het nou eens laat dat dreigen ik ben johnny de mol niet dat ze pa geen oostblokkillers heeft ingehuurd |
|
| Mevrouw Melzer: | Dinsdag, augustus 05, 2008 14:23 |
| ;) dat is nog niets!! haha, kus. | |
Over dit gedicht
| Auteur: marcus von neuborg | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 05 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||