verscheurd
al is het bloeden dan gestelpt,
scheuren doet het elke dag
ze roestten vast in mijn gedachten
de immer open wonden als ik lach
soms lijm ik de woorden weer
ze willen niet meer branden
de pijn blijft leven en geleden -
ik voel de scheuren in m'n handen
verknipt verlies ik zoveel jaren
en nog steeds verandert niets
fragmenten vreten van m'n ziel
dat ik nog steeds verlang naar iets
scheuren doet het elke dag
ze roestten vast in mijn gedachten
de immer open wonden als ik lach
soms lijm ik de woorden weer
ze willen niet meer branden
de pijn blijft leven en geleden -
ik voel de scheuren in m'n handen
verknipt verlies ik zoveel jaren
en nog steeds verandert niets
fragmenten vreten van m'n ziel
dat ik nog steeds verlang naar iets
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: G. de Zwager | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||