ONTSTAAN
(ONT)STAAN
Ijlheid schiet
door gaten ozon.
Zon licht laag,
vertraagt
de lange bergen
kruiend ijs.
Spanning kraakt,
als stilte
decibellen vreet,
de anonimiteit
zijn naam vergeet.
Desolaat.
Gestrekte tijd
in eenzaamheid.
De rekbaarheid,
het onderkoelde
traag beginnen
van het leven,
als het DNA
zich splijt,
de dood
ten spijt.
Elementen
in verval
tot kernen
gloeiend ijzer.
De korst,
in barenspijn
gepokt met
giftig gas
en hete geisers,
is nog dun.
Ultieme
bakermat.
Het toeval van
een priemgetal.
Entropisch
groeien
uit het niets,
cellen tot
structuren.
Het is, of was,
"INEENS".
Meer weet
men niet.
Gods toeval
gaat lang duren.
wil
WIL MELKER
17/10/2000
Ijlheid schiet
door gaten ozon.
Zon licht laag,
vertraagt
de lange bergen
kruiend ijs.
Spanning kraakt,
als stilte
decibellen vreet,
de anonimiteit
zijn naam vergeet.
Desolaat.
Gestrekte tijd
in eenzaamheid.
De rekbaarheid,
het onderkoelde
traag beginnen
van het leven,
als het DNA
zich splijt,
de dood
ten spijt.
Elementen
in verval
tot kernen
gloeiend ijzer.
De korst,
in barenspijn
gepokt met
giftig gas
en hete geisers,
is nog dun.
Ultieme
bakermat.
Het toeval van
een priemgetal.
Entropisch
groeien
uit het niets,
cellen tot
structuren.
Het is, of was,
"INEENS".
Meer weet
men niet.
Gods toeval
gaat lang duren.
wil
WIL MELKER
17/10/2000
Reacties op dit gedicht
| car: | Woensdag, oktober 18, 2000 15:04 |
| een mooie opsomming van wat ik noem de natuur.... een vluchtige reis door een lange reis en daar sta jij nu! ik dank niet god....maar de natuur.....die jou heeft doen ontstaan..... liefs car liefs car |
|
| arie: | Woensdag, oktober 18, 2000 01:08 |
| In den beginne was er... *WIL* Heer en meester der magie kluisterd je de woorden aan het scherm vast sleept je mee met zijn accoorden. naar een stemmig *ineens* Toeval???? NEE Hulde !!!! liefs arie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wil | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||