Het enige verschil...
Het enige verschil…
hoe blijven namen klinken
in steen uit het verleden
arme mensen twijfels,
gedachten nooit verdwenen
gegrift in kille kruisen
niet voelbaar voor hun pijn
de angst die het jaren waagde
om alleen maar haat te zijn
je kon ze bijna voelen
de tranen lang geleden
waar jij voor hen sereen
je eigen ziel verkocht
en zij heel moe gestreden
maar moederziel alleen
langs duizenden gezichten
de vrede hebben gezocht…
esteban 06/08/2008
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Woensdag, augustus 06, 2008 23:52 |
en ik voel ook jouw tranen...maar jouw ziel is nog steeds bij jou Esteban...ondanks alles is ze puur... zo droef maar ook zo mooi weer geschreven liefs kerima ellouise |
|
| Dasje (lucky): | Woensdag, augustus 06, 2008 23:51 |
| Ik sta erbij en kijk er doodstil naar...droefmooi! Vriendelijke groetjes Dasje ;o) |
|
| lugh: | Woensdag, augustus 06, 2008 23:06 |
| klasse | |
| globelien: | Woensdag, augustus 06, 2008 22:14 |
| esteban rules! | |
| Littledolphin: | Woensdag, augustus 06, 2008 22:05 |
| prachtige verwoording esteban! liefs en een fijne avond barbara | |
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 06 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||