Evenbeeld
de maan werpt schaduwen
daarin verbergt hij zich
de kreupele bultenaar
hijgend kwijlend gek gemaakt
dronken gevoerde simpele geest
geloofd dat vermoorde onschuld
hem beter maken zal
gaat op jacht naar slachtoffer
zij passeert onbewust zijn val
hij overvalt haar ruggelings
ziet zijn moeders evenbeeld
als hij haar de keel dichtknijpt
zijn kreet schalt over de stad
een ijselijk dodelijke kreet
stort hij zich in de rivier
en zij…zij heeft geluk gehad
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Donderdag, augustus 07, 2008 19:02 |
| Da''s knap... om iets fictiefs zo ingeleefd te beschrijven.. Liefs, switi lobi |
|
| Windwhisper: | Donderdag, augustus 07, 2008 19:00 |
| jeetje, dat ik deze over het hoofd gezien heb, een sterk schrijven hoor liefs Cobie |
|
| verhavert: | Donderdag, augustus 07, 2008 18:41 |
| sterk Ronny liefs martine |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hieronymus | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||