Waalkade
Zacht kabbelt hier het water,
klotst tegen de kademuren
Rivierschepen passeren traag
en ik volg ze met mijn ogen
tot ze aan de einder verdwijnen
Boven mijn hoofd
krijsende kokmeeuwen,
steeds weer op de wieken
Snaterend bedelen
de eenden om wat brood
Een oude man zit te vissen
en tuurt naar 't glins'trende water
Mijn geest komt tot rust
en onderneemt
net als rivierschepen
de lange reis
die hen wacht
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Donderdag, augustus 07, 2008 18:58 |
| heerlijk rustgevend schrijven...ik zat even naast je en meimerde mee liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Leon Willems | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||