JE BENT EEN SPIEGEL
je bent een spiegel
je kust oneindigheid
met lippen die
naar hemel roken
je speelt vandaag
maar hebt
de dag gebroken
je vrijt de tijd
in overuren
die verjaren
kust vrouwen
die bestonden
maar niet waren
je droomt het leven
in het sterven
aan de dood
je beelden
in de spiegel
worden groot
wil melker
23/03/2002
Reacties op dit gedicht
| lejaeghere rudi: | Maandag, maart 25, 2002 12:35 |
| Een prachtig gedicht, Wil, met je stempel erin gelezen. Groetjes, Rudi | |
| catharina: | Zaterdag, maart 23, 2002 22:55 |
| zachte woorden bijna gefluisterd....mooi heel mooi ]liefs cathje |
|
| waterval: | Zaterdag, maart 23, 2002 13:24 |
| en de tijd tikt zachtjes verder...... mooi.... |
|
| Driegeetjes: | Zaterdag, maart 23, 2002 10:36 |
| :-) | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||