Lieve Wendy,
mijn hartendief,
dit schrijven als afscheidsbrief,
ergens kon ik me hieraan verwachten,
maar toch kan niets de pijn verzachten.
Gisterenavond een sms van je mama voor mij,
ik wist het direct, jij was er niet meer bij,
om vijf uur ben je overleden,
maar ik weet dat je hebt gestreden.
Al heel hard en heel lang leverde jij jou gevecht,
je voelde je niet vaak goed, meestal slecht,
samen hebben wij geprobeerd van onze liefde ons te geluk te maken,
maar de borderline ging nooit staken.
Na elf maanden wou je ineens niet meer,
nu ondertussen al een maand of vier leef ik met zeer,
zeer dat ik je missen moest en niet wist wat er in je speelde,
niet langer was ik de liefde met wie je lief en leed deelde,
je hield vanaf toen alles binnenin,
toch bleef ik hopen op een nieuw begin,
geen dag ging voorbij zonder dat ik aan je dacht,
al die tijd heb ik gewacht.
Nu is het wachten voorbij,
je ging... zonder mij,
een pact verbroken,
jij bent alleen overgestoken.
Lieve schat, waarom liet je me niet meer toe,
ik weet wel dat je opgeleefd was en heel moe,
maar ik had je nooit of te nimmer alleen laten gaan,
zou ook in deze beslissing naast je hebben gestaan.
Mijn gevecht was nu enkel nog voor jou,
jij, het meisje waar ik zielsveel van hou,
zoveel vragen, zoveel pijn,
Wendy ik wou voor altijd bij je zijn!
Niet weer wil ik een rouwproces doorstaan,
nee, ik wil achter je aan gaan,
dat was een belofte voor 't leven,
alleen, ik ben bang en weet het niet nu even...
Mijn laatste woorden voorlopig zijn,
meisje lief,
mijn hartendief,
ga op zoek naar wat je hier nooit vond,
vaarwel en ik zal aan je denken van 's morgensvroeg tot de avondstond...
Hou Van Jou...
Wendy vaarwel!
-GHM-