Het is voorbij
Het is gedaan
Ik wil het niet geloven
Maar toch van de wereld gegaan
Dat stomme rot ziekenhuis
Door hun kwam jij niet meer thuis
Ze gaven je allerlei medicijnen
Waardoor ik je alleen maar zag weg kwijnen
Maar jij gaf niet op!
Na een poosje was je zelfs bijna weer top
Toen viel je en brak je je heup
Dat was zekers niet leuk
Je had je zo verheugd op een weekend naar huis
Want daar was het altijd pluis
Maar toen werd je geopereerd
En viel die stomme narcose verkeerd
Je werd niet meer wakker en bleef slapen
Vanaf dat moment had je ons voorgoed verlaten
Nu lig je daar in je mooie pakkie in je kist
Zo zonder zorgen, alsof je helemaal niks mist
Opaatje.. Misschien mis jij niks..
Maar ik jou wel, en ik ben niet de enige..
Voor altijd blijf jij in mijn hart..
Ik zie weer als mijn tijd is gekomen!