De wind
De wind
Als jij echt de wind zou zijn
een vleugje oh zo klein
die mij liefdevol aait
als je zachtjes door mijn haren waait.
Terwijl ik wandel over het Zwin
dan is het dat ik jou bemin
jouw streling door mijn haren
beroert dan al mijn snaren.
Ja wanneer jij zo mijn haren streelt
verbleekt elk ander beeld;
van hoe jij ook kunt zijn
wanneer je ontbrand in chagrijn.
Jouw vleugje verandert dan in vlagen
die over de golven jagen
hen naar grote hoogte stuwen
die menig mens doen gruwen.
Het Zwin is dan ontbrand
golven slaan dan kolkend op het strand.
dit alles vergeet ik gezwind
wanneer je mijn haren streelt alsof jij mij bemint.
DdJ.
Over dit gedicht
| Auteur: Dolf de Jong | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||