Geluk
Geen bloem kan eeuwig bloeien
Ook aan de zang
van de vrolijke nachtegaal
komt eens een eind
Maar net zomin
duurt de nacht
een eeuwigheid
Aan al je ellende
komt eens een eind
En als de stoere eik,
ontworteld door een storm,
geveld ter aarde ligt,
ontspruit aan zijn stam
een nieuwe loot
belofte van opbloeiend geluk
Reacties op dit gedicht
| ninodepino: | Dinsdag, augustus 12, 2008 16:37 |
| fijn! ik eindig zo dus als een eiken wandkast.. ja dat is eleverend nieuws!! ;) |
|
| Mevrouw Melzer: | Dinsdag, augustus 12, 2008 16:33 |
| mooi! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Leon Willems | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 12 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||