bomen in elkaar
waar twee bomen groeien
in elkaar verstrengelt
zal er 1 sterven
maar laat ik u vertellen wat ik ooit zag
in een oerwoud waar ik mij ooit in begaf
twee reuzen bomen
hun toppen kietelde Gods zijn tenen
waarop hij lachte en zij
sterf vooral niet af boom
maak de grond wat extra groot
zodat ook jij wederhelft
weer groeit en weer geloofd
Reacties op dit gedicht
| AnnelieFje: | Donderdag, augustus 14, 2008 14:01 |
| Erg mooi geschreven!! Doet me denken aan een touw... niets is zo sterk als 3 strengen! Liefs AnnelieFje |
|
| Dina-Anna: | Woensdag, augustus 13, 2008 16:31 |
| Héél mooi gedicht! Liefs Dina |
|
| Yellow: | Woensdag, augustus 13, 2008 15:49 |
| mooi gedicht, groetjes, Y. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marcus von neuborg | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 13 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||