Hemels donker
De maan en duizenden sterren
In een hemel die zwart is gekleurd
Zacht verlichten, stralen en twinkelen
Als een stil schouwspel, niks anders gebeurt
Ademloos en ontroerd kijk ik omhoog
Zo bijzonder mooi en mn hart overstroomt
Van datgene wat er boven mij afspeelt
Meestal met mijn ogen dicht, als je droomt
In mijn eentje op deze wereld
Donker in een oneindige diepte om me heen
Niemand die hetzelfde voelt of ziet
Of ben ik stiekem niet alleen
Nee...ik ben niet alleen...
In een hemel die zwart is gekleurd
Zacht verlichten, stralen en twinkelen
Als een stil schouwspel, niks anders gebeurt
Ademloos en ontroerd kijk ik omhoog
Zo bijzonder mooi en mn hart overstroomt
Van datgene wat er boven mij afspeelt
Meestal met mijn ogen dicht, als je droomt
In mijn eentje op deze wereld
Donker in een oneindige diepte om me heen
Niemand die hetzelfde voelt of ziet
Of ben ik stiekem niet alleen
Nee...ik ben niet alleen...
Reacties op dit gedicht
| Ritchie: | Woensdag, augustus 13, 2008 21:56 |
| Mooi spiritueel gedicht , daar hou ik van. Groeten Ritchie | |
| Dina-Anna: | Woensdag, augustus 13, 2008 18:35 |
| ... zo''n schouwspel aanschouw je zelden alleen, héél mooi verwoord! Liefs Dina |
|
| less - no more: | Woensdag, augustus 13, 2008 17:36 |
| en volgens mij weet je ook heel goed wie/wat er om je heenstaan/t liefs Jan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: saskia van dijk | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 13 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||