Aan mijn lijf geen polonaise
AAN MIJN LIJF GEEN POLONAISE
Ik ben zoals ik ben,
zoals ik mij zelf al jaren ken.
Mijn spiegelbeeld
heeft mij nog nooit verveelt
Er is geen plastisch chirurg in den landen,die aan mijn uiterlijk zijn handen wil branden.Een verbetering is uitgesloten.Ik zou mij zo kunnen bewegen onder de groten.Daarvoor hoeft men aan mij niets te doen.Het enige gemis dat is hun poen.Want om onder de groten te verkeren,moet je wel kunnen fêteren.Maar terwijl ik mijn debet saldo bekijkvoel ik mij toch schat hemeltje rijk.Ik ben gezond van lijf en ledenvoor enige ingreep is geen reden.Dankzij mijn implantatenkan ik met mijn prothesen normaal pratenen vanonder mijn petsteekt een niet van echt te onderscheiden toupetDus wat heb ik mij nog meer te wensenik vind mij zelf `t knapst van alle mensenen mijn hersenen werken vrij normaal.Dus voel ik mij ver verheven boven Jan Modaal.DdJ.MoraalIk ben een tevreden manondanks dat `t financieel iets beter kan.
Reacties op dit gedicht
| Dina-Anna: | Woensdag, augustus 13, 2008 20:23 |
| ... met beide voeten op de grond! Heerlijk om te lezen, meer dan leuk geschreven! Liefs Dina |
|
| Littledolphin: | Woensdag, augustus 13, 2008 20:20 |
| dat was duidelijk dolf en zo is het ook, materiele dingen zijn niet belangrijk al is t goed als je ze hebt, ik heb nu 6 jaar MS en ook ik zeg-aan mijn lijf geen polonaise! liefs barbara | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dolf de Jong | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 13 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||