Na `t gooien fan de eerste steen
Na `t gooien fan de eerste steen
Ik pen maar een aammateur
maar schreifen doe ik fol veur
en vouten zein mei om `t efen
ik hep er mee leere leefe.
Wanneer u een voutje in in mijn gediggie vintd
en daar een concluzie aan ferbint
dan sou u daar iut kunnen concluderen
dat men u niets meer hoeft te leren.
Het moet foor u een genoegdoening wese
nadat u dit hept gelese
dat u het zelfe zo feel beter kan
en sonder fouten schrijven kan.
En as ge ofer mein scheifsels spied
en een enkel voutje siet
ge moogt het voutje dan gerust hauwen
en hoeft er verder niet ofer te mauwen.
Het is seker en gewisch
dat er niemant sonder vouten is.
derhalfe sulle me motte lere
dit fan elkaar te acseptere.
Er is `s morgens nooit een zon die uw blik verreikt
wanneer ge enkel kijkt
naar de plek waar de zon onder gaat
als je daar op gefocust staat
.
DdJ.
Reacties op dit gedicht
| Dina-Anna: | Donderdag, augustus 14, 2008 11:11 |
| :-) leuk, ik val niet over fouten in een gedicht hoor, ''t is de inhoud die telt! Liefs Dina |
|
| Littledolphin: | Woensdag, augustus 13, 2008 22:27 |
| do bist frysk?!:P:D leuk joh, mooi geschreven liefs barbara | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dolf de Jong | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||