Als kind hoorde ik de wind zingen
Als kind hoorde ik de wind zingen
Die nu voor mij wel lijkt te huilen
Omdat de dagen te vlug gingen
En ik de tijd niet had te schuilen
Jong en groen lag ik er te swingen
Geklopt geschud en vol met builen
Niet denkend aan latere dingen
Als zou ik mijn jeugd nooit inruilen
Dus onverstoord bleef ik maar wringen
Liet ik mijn nerven gans uitpuilen
Om tot over die boom te springen
De stam der dode wijze uilen
Waar de wind sissend draait in kringen
Omheen de nog veel lege kuilen
Naast die gevuld met liefdes ringen
Onder stille vredige zuilen
Die nu voor mij wel lijkt te huilen
Omdat de dagen te vlug gingen
En ik de tijd niet had te schuilen
Jong en groen lag ik er te swingen
Geklopt geschud en vol met builen
Niet denkend aan latere dingen
Als zou ik mijn jeugd nooit inruilen
Dus onverstoord bleef ik maar wringen
Liet ik mijn nerven gans uitpuilen
Om tot over die boom te springen
De stam der dode wijze uilen
Waar de wind sissend draait in kringen
Omheen de nog veel lege kuilen
Naast die gevuld met liefdes ringen
Onder stille vredige zuilen
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, augustus 14, 2008 11:44 |
| Een prachtig beeld dat je mooi uitwerkt (al blijf ik je verplicht rijmen afgrijselijk vinden). Groetjes en een prettige dag verder, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 14 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||