Onschuld van de liefde
Ik geloofde in de onschuld van liefde
Zoet en geurig als een lentemorgen
Het leerde me genieten van het leven
Dromerige dagen zonder veel zorgen
Lange wandeltochten hand in hand
Intieme momenten delen met elkaar
Samen wakker worden op het strand
Blozen wanneer ik in je ogen staar
Ik geloofde in de onschuld van liefde
Alleen heeft het mij toch bedrogen
Het prille gevoel dat liefde geeft
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, augustus 14, 2008 11:29 |
| Ik denk toch echt dat jij jezelf bedriegt, bedrogen voelt (als een kind dat niet krijgt, niet gekregen heeft wat hij zo graag wou). De liefde, tenminste de echte, bedriegt nooit. Zelfs als zij ophoudt er voor jullie samen te zijn. Want als je het nu als bedrogen door de liefde ervaart, dan is het - zeker weten - nooit geen echte liefde van jouw kant geweest. Warme vriendschapsgroet, sunset |
|
| Windwhisper: | Donderdag, augustus 14, 2008 10:14 |
| het pakte gewoon anders uit en dat is jammer kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||