Vlinderkind
Vlinderkind
In serene stilte
roert zich niets
Enkel is er vrede
in dit tijdloze domein.
Doch als ik door de poorten zweef
vang ik de verre echo's
van lang vervlogen jaren
waarin tijd nog geen betekenis had.
Denk ik met verlangen terug
aan vreugdevolle tijden
toen ik nog danste met het leven
als het vlinderkind dat ik eens was.
Koester de momenten
toen ik nog kon geloven
in alles, in het leven
niets wist van eenzaamheid.
Reeds zijn er teveel wonden
die nooit meer zullen helen
Toch was er ooit een tijd waarin
ik echt heb kunnen leven.
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Donderdag, augustus 14, 2008 22:19 |
| Het is hier al gezegd, heel gevoelig en emotioneel mooi schrijven. Liefs van Marousia | |
| Quicksilver: | Donderdag, augustus 14, 2008 15:42 |
| Zucht eens diep, hier val ik helemaal stil van!Zo gevoelig schrijven! Fijne dag lieverd Dicky |
|
| sunset: | Donderdag, augustus 14, 2008 15:21 |
| Wonden helen altijd. Ook al blijven de littekens eeuwig. En leven, liefde is niet veranderd; ondanks de mensen en wat zij elkaar aandoen. Dus leef en lief, zoals bedoeld en altijd kan. Liefs, sunset |
|
| Tess007: | Donderdag, augustus 14, 2008 15:18 |
| gevoelig.. heel mooi |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, augustus 14, 2008 14:48 |
| ben hier stil van gr.janny |
|
| Hilly N: | Donderdag, augustus 14, 2008 14:46 |
| Prachtig geschreven Lieve groet, Hilly |
|
| Littledolphin: | Donderdag, augustus 14, 2008 14:39 |
| stilmakend mooi liefs little | |
Over dit gedicht
| Auteur: Gewoon Amy |  
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 14 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||