weg nacht
Naast elkaar
de nacht voelde zeker aan
we keken naar de wolken
liggen, naast elkaar
en nooit meer opstaan
Maar de nacht ging weg
de maan verdween
en een onzekerheid van de dag
verscheen
de nacht voelde zeker aan
we keken naar de wolken
liggen, naast elkaar
en nooit meer opstaan
Maar de nacht ging weg
de maan verdween
en een onzekerheid van de dag
verscheen
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Vrijdag, augustus 15, 2008 07:29 |
| na elke donkere nacht, komt ook weer de zon op hoor, heel mooi schrijven vind ik dit liefs Cobie Goede morgen |
|
| ela: | Vrijdag, augustus 15, 2008 00:56 |
| Laat je door de nacht niet verleiden om in de dag opnieuw te moeten beginnen. ela |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, augustus 15, 2008 00:48 |
| wat teder mooi gr.en slaap ze janny |
|
| Littledolphin: | Vrijdag, augustus 15, 2008 00:16 |
| goed verwoord liefs little | |
Over dit gedicht
| Auteur: Milot | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 15 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||