Medicatie verhoging….
Medicatie verhoging….
De week erop weer terug naar het ziekenhuis.
Daarbij de arts zagen we dat je bloedwaarde zakte.
Weer schrik door ons heen en wat nu.
De arts besloot met medicatie bij te proberen.
Echt gerust waren we nog niet.
Je belde vrienden en naaste op.
Om ze nog zoveel mogelijk te zien.
Ik wilde alleen maar bij je zijn.
Ik had geen zin om naar feesten te gaan.
En de concentratie op mij werk zakte.
Was soms ook afwezig en dat zag men.
Hier kon ook niet ieder mee over weg.
Momenten dat we samen huilde.
De angst door ons heen bonste.
Een toekomst zo onzeker.
Hopen dat er een morgen is.
De week erop weer terug naar het ziekenhuis.
Daarbij de arts zagen we dat je bloedwaarde zakte.
Weer schrik door ons heen en wat nu.
De arts besloot met medicatie bij te proberen.
Echt gerust waren we nog niet.
Je belde vrienden en naaste op.
Om ze nog zoveel mogelijk te zien.
Ik wilde alleen maar bij je zijn.
Ik had geen zin om naar feesten te gaan.
En de concentratie op mij werk zakte.
Was soms ook afwezig en dat zag men.
Hier kon ook niet ieder mee over weg.
Momenten dat we samen huilde.
De angst door ons heen bonste.
Een toekomst zo onzeker.
Hopen dat er een morgen is.
Reacties op dit gedicht
| Fari S.: | Zaterdag, augustus 16, 2008 17:50 |
| Ik wens jullie een fijne toekomst samen gepaard met gezondheid en geluk. Een fijn weekeind voor jullie, Fari |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 16 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||