tot sikkel terug gedrongen.
zoals jij aan de hemel staat
krachtig in heel jouw zijn
gisteren werd je terug gedrongen
tot een sikkel vorm
prachtig tussen de sterren
nam de schaduw steeds een hapje
werd het licht weg gesnoept
de cirkel was aan getast
de zon kon je niet meer bereiken
de stralen bleven op aarde
al was het niet hier
langzaam bewoog onze bol
en kwam het licht terug
en stond jij weer statig hoog
aan de hemel
te waken over ons
en voer jij je invloed uit
indirect en ongemerkt
tot dat wij er weer bij stil staan
dat je er waarschijnlijk niet zo maar bent
Reacties op dit gedicht
| Roque: | Maandag, augustus 18, 2008 22:02 |
| Ik vond het een machtig mooi gezicht :) Liefs |
|
| tweety-ysje: | Zondag, augustus 17, 2008 12:23 |
| deze is een pracht ster van de sterren super mooi en super goed geschreven! fijne dag verder gewenst | |
| trucker klaas: | Zondag, augustus 17, 2008 11:54 |
| deze bewondering klinkt heel goed voor de manager van eb en vloed mooi klaas |
|
| Littledolphin: | Zondag, augustus 17, 2008 11:51 |
| prachtig deze liefs barbara | |
| verhavert: | Zondag, augustus 17, 2008 11:32 |
| en zo is het de maan kent een oneindige kracht op ons heel graag gelezen deze liefs martine |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||