zeeman
nu zo stil
alleen
ik ben een zeeman
vinden zal ik nooit
goed
het is de zee die roept
nergens is echt thuis
familie is mijn geluk dat zeker
maar de zee schreeuwt
de zee
water mijn teken
water van tranen
water van verre verhalen
jouw handen zo ver weg
hoor jou glimlach
nog steeds
ruis je met me mee
de grote koning
de zee
Reacties op dit gedicht
| Fairouz: | Maandag, augustus 18, 2008 09:02 |
| Graag gelezen (had net een pm van je zonder bericht ) Lieve groet, Fairouz |
|
| ©jade: | Maandag, augustus 18, 2008 08:52 |
| graag gelezen xxĀ©jade |
|
| switi lobi: | Maandag, augustus 18, 2008 08:44 |
| Al weer zo''n mooie... (deze naam ook;)) switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marcus von neuborg | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 18 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||