wie niet weg is is gezien
wil je
ik wil
wil jij
even verblijven in mijn verloren koppie
dat mag best zo af en toe
soms voelt het goed
meestal
daarna
verlies ik
de moed
maar
liefste
geloven
in dromen
en spinsels
ben ik voorbij
de aarde draait
zo ook voor mij
loslaten de tijd
hadden we al gedaan
maar toch in dromen
altijd wind
maar geeft geen
richting aan
weer storm
in regenland
oorlog in hagelland
dichters schreeuwen
moord brand
o
er ligt een boek achter de hand
trots verbrand ik de schepen
die niet meer uitvaren
zie een klein kajuit
ja volle kracht vooruit
definitie van
opzij
mijn beurt
opzouten
opzij
gouden golven
spiegelt het water
laat me niet lachen
alleen wat geschater
nu en later
ooit waneer
jij beseft
het doet zeer
au
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: marcus von neuborg | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||