Vaarwel
Eenzaam ben ik nu.
Wie had dat gedacht van jou ?
Als je dacht dat ik zou terug komen met hangende pootjes,
Dan heb je het goed mis.
Ik ga verder met mijn leven,
het is jij die wordt meegezogen naar de hel.
Jij bent niets zonder mij.
Ik heb je alles aangeleerd,
van eerste poets, tot laatste streek.
Als je denkt, dat je dat tegen mij kunt gebruiken,
dan heb je het goed mis.
Als je denkt, dat je het nu nog kan goedmaken,
dan ken je me toch niet zo goed als je dacht.
Ook al was je ooit mijn beste vriendin,
ik vergeef het je mooit !
Jouw plaats is al ingenomen,
door iemand die ik echt kan vertrouwen.
Ik zeg je dit maar 1 maal,
Ik heb jou niet nodig,
jij mij wel.
Al die lieve woordjes en lachjes,
het doet mij geen zier.
Ik kijk dwars door je heen,
net als laatst.
Als je denkt dat je mij kan raken,
dan heb je het goed mis !
Ik sluit je nu voorgoed uit mijn hart,
want dit verdriet heb jij nooit verdient !
Wie had dat gedacht van jou ?
Als je dacht dat ik zou terug komen met hangende pootjes,
Dan heb je het goed mis.
Ik ga verder met mijn leven,
het is jij die wordt meegezogen naar de hel.
Jij bent niets zonder mij.
Ik heb je alles aangeleerd,
van eerste poets, tot laatste streek.
Als je denkt, dat je dat tegen mij kunt gebruiken,
dan heb je het goed mis.
Als je denkt, dat je het nu nog kan goedmaken,
dan ken je me toch niet zo goed als je dacht.
Ook al was je ooit mijn beste vriendin,
ik vergeef het je mooit !
Jouw plaats is al ingenomen,
door iemand die ik echt kan vertrouwen.
Ik zeg je dit maar 1 maal,
Ik heb jou niet nodig,
jij mij wel.
Al die lieve woordjes en lachjes,
het doet mij geen zier.
Ik kijk dwars door je heen,
net als laatst.
Als je denkt dat je mij kan raken,
dan heb je het goed mis !
Ik sluit je nu voorgoed uit mijn hart,
want dit verdriet heb jij nooit verdient !
Reacties op dit gedicht
| Fanariah: | Donderdag, augustus 28, 2008 19:31 |
| goed dat je je gevoelens op deze manier uit, mooi omschreven, en probeer inderdaad dat kind maar gewoon links te laten liggen. Jij hebt teminste inhoud, anders zou je niet op deze site zitten, en zij kan slechts schelden. | |
| wiccagirl: | Woensdag, augustus 20, 2008 16:34 |
| Dit gedicht is ontstaan uit woede en verdriet. Niet het soort verdriet van het verlies van een vriendin, over wie ik schrijf, maar het verdriet van machteloosheid, want je kunt er niets aan doen, ook al wil je dat wel. De woede kwam, nadat ze met een vriendin van haar, mijn familie uitschold. Dus ik had er genoeg van, en ik had besloten haar voorgoed te vergeten. X wiccagirl |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wiccagirl | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 19 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||