De zee is een spiegel van stilte
Dagen,
gingen voorbij
en ik huilde weer
maar ik moest verder
want de dood wachtte niet
waarom zou ik nog naar woorden
zoeken die jouw gezicht niet willen
begrijpen
ik vluchtte niet meer, want ik liet mijn
gezicht begraven om het stille zwijgen in
mij te ontdekken.
hiljaa: | Vrijdag, december 26, 2008 23:17 |
intens knufleifs--hiljaa-- |
|
kerima ellouise: | Zondag, augustus 24, 2008 10:41 |
mooooooooooooooi met erggggggggg mooie laatst strofe (hoe droef de inhoud ook is) liefs kerima ellouise |
|
appelboom: | Woensdag, augustus 20, 2008 22:06 |
Want de zee ligt aan tenen, daar, waar voeten niet vlugger lopen kunnen... tot aan zilte schelpen. Mooi schrijven Roo$je! Liefs en een fijne avond, Vicky |
|
verhavert: | Woensdag, augustus 20, 2008 21:54 |
zo mooi | |
Dina-Anna: | Woensdag, augustus 20, 2008 20:49 |
Héél mooi! Liefs Dina |
|
johandedichter: | Woensdag, augustus 20, 2008 20:20 |
ik proef liefdesverdriet in dit ontroerend gedicht gr johan |
|
lommert: | Woensdag, augustus 20, 2008 20:10 |
donkere woorden....de zee die '' liefheeft en moord'' was wat mij opkwam...mij is ze lief;)..liefs van mi8j willem |
|
switi lobi: | Woensdag, augustus 20, 2008 18:59 |
Zo mooi.. desondanks, Kus Liefs, switi lobi |
|
ninodepino: | Woensdag, augustus 20, 2008 17:29 |
prachtig Roo$je! alleen het noodzakelijke... liefs, nino. |
|
Auteur: Roo$je | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 20 augustus 2008 | ||
Thema's: |