het meisje zostil..
angstig zit ze daar in een hoekje.
met haar armen om haar heen.
zoveel drukte in haar hoofd.
toch voelt ze zich alleen.
verdrietig staart ze voor zich uit.
de hele dag starend.
door die sombere bekraste ruit.
al haar woede opgekopt.
want het meisje kon niet praten.
en had al haar gevoel weggestopt...
Reacties op dit gedicht
| Judith!*..: | Donderdag, augustus 21, 2008 21:22 |
| Mooi geschreven! Liefs judith |
|
| Fari HS: | Woensdag, augustus 20, 2008 21:44 |
| Ik wens jou sterkte toe. Graag jouw schrijven gelezen en bedankt voor jouw reactie. met groeten, Fari |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Am92 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||