Palmpasen!
Een haantje op een stokje
door de eieren een draadje
het was een heel gepruts
door dat piepkleine gaatje.
De ogen van het haantje
waren er vaak al uitgegeten
en voor de stok helemaal af was
was er ook in zijn staart gebeten.
Nog steeds trekt men hier rond
met een hele groep
op de zondag voor de Pasen
met dat stokje vol snoep.
En ook nu weer, zie ik haantjes
zonder ogen en zonder staart
zodat mijn herinnering aan vroeger
door die traditie wordt bewaard.
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Zondag, maart 24, 2002 11:09 |
| Ik zie je nog lopen! | |
| free: | Zondag, maart 24, 2002 10:10 |
| o ja...weet t weer.. lang geleden Door...thanks liefs free |
|
| Robski: | Zondag, maart 24, 2002 09:35 |
| Mmmmmm en 't smaakte zo lekker ;) liefs, Rob |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Huting |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||