opgesloten
je leeft in je eigen wereld...
niemand wetend van je bestaan.
je bedenkt je eigen woorden.
bent een gevecht aangegaan.
je leeft in je eigen wereld.
je durft niemand te vetrouwen.
je durft niet om liefde te vragen.
bang dat je alles weer af moet bouwen.
je leeft in je eigen wereld.
met zo je zelfbedachte leven.
je hebt een makser opgezet.
omdat je bang bent...
alles ooit weer op te geven
Reacties op dit gedicht
| unknow17: | Maandag, augustus 25, 2008 21:20 |
| echt heel mooi gechreven. het beschrijft eigenlijk precies hoe het bij mij in elkaar zit. Ga door met schrijven, dat kun je goed. xx |
|
| Quicksilver: | Donderdag, augustus 21, 2008 16:42 |
| In dit met ik het met lieverdje eens.angst is een slechte raadgever! liefs,dicky |
|
| _Lieverdje_: | Donderdag, augustus 21, 2008 13:41 |
| angst is een slechte boosdoener kom op en vecht ertegen liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Am92 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||