De zatte zot.
Ik zie hem zitten aan de toog.
Alleen het handje gaat omhoog.
Hij drinkt en kapt en zuipt
het bier dat van zijn lippen druipt.
Zelfs na zijn zeventiende pint
blijft hij nog altijd goed gezind.
Hij vraagt maar steeds en weet niet goed.
Hoeveel hij nog betalen moet.
Dan zwelgt hij weer de zatte zot,
zijn laatste hersencel kapot.
Dina-Anna: | Donderdag, augustus 21, 2008 22:44 |
Treffend omschreven! Liefs Dina |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, augustus 21, 2008 20:05 |
best een keer fijn!!!!Gr.janny | |
Yellow: | Donderdag, augustus 21, 2008 18:09 |
herkenbaar cafétype neergezet, Y. |
|
Littledolphin: | Donderdag, augustus 21, 2008 18:08 |
treffend goede verwoording voor een obsessie hoor, pittig geschreven liefs barbara en een fijne dag | |
Mevrouw Melzer: | Donderdag, augustus 21, 2008 18:01 |
nou; ik kan er ook wat van :) heb er al heel wat onder tafel gezopen (welk 1 charmante prestatie! laat de persen maar rollen..) en er vervolgens het hele arsenaal van ''psychologische terreur'' op los laten (foei!) leuk geschreven. herkenbaar! x | |
Auteur: rovago | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 21 augustus 2008 | ||
Thema's: |